Jeśli niewidzialnego, niepojętego Boga ktoś zechciał by przetłumaczyć na dowolny język ludzki, ostatecznie opisałby Jezusa Chrystusa. To właśnie Zbawiciel ukazuje nam wszystko, cokolwiek objawił Mu Ojciec. Dlatego też opasłe tomy encyklopedii, w tym tych, nazywanych katolickimi, wszystkie traktaty teologiczne razem wzięte nie opiszą do końca tego, co wyraża w sobie Syn Boży Jezus Chrystus.
Nauka Zbawiciela zrewolucjonizowała świat. Ten sprzed dwóch tysięcy lat. Ogłoszona przez św. Pawła Apostoła poganom stała się kluczem do nowego porządku panującego wśród ludzkości. Pokonała stopniowo niewolnictwo, jak i inne nieludzkie systemy. Pokazywała bowiem drogę i przynaglała sumienia. Budziła sprzeciw, sprawiała, że jej głosiciele doznawali i doznają prześladowań, ale stanowiła wyzwanie, wobec którego ostatecznie kapitulowały najbardziej nieludzkie systemy świata. Jej orędzie o zbawieniu dawało bowiem i daje prawdziwie wierzącym siłę, motywowaną życiem wiecznym. Wobec tej siły przegrywali uzbrojeni po zęby funkcjonariusze totalitarnych systemów, padały na oczach wierzących tysiącletnie królestwa i trony i panowania. Jezus ze Swymi prostymi słowami o miłości Boga, hańbą krzyża, która stała się źródłem łaski dla wierzących i nadzieją dla tych, co poszli za Nim.
Skąd zatem wzięły się krzywdy, które dziś głosiciele wszelkich nowinek w świecie i Kościele próbują naprawiać lekarstwami gorszymi od choroby? Otóż bynajmniej nie z serca Ewangelii, ale z niewierności wobec Ewangelii. Czyż jest jakieś dobro duchowe na świecie, którego Bóg nie objawiłby w Chrystusie? Jak mogłoby by być, skoro Jezus proklamuje sam Siebie Drogą, Prawdą i Życiem? Czyż może być jakaś inna, lepsza droga do Ojca niż przez Jezusa? Nigdy w życiu! Wszak nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak przez Zbawiciela.
Czego zatem szukamy w kwestiach wiary pośród światowego zamętu? Co dają nam obce filozofie i dialogowanie z tymi, których chwała w tym, czego powinni się wstydzić? Wreszcie, jak świat ma zobaczyć Boga, skoro samym nam brak wiary i niejednokrotnie, publicznie poprzez przyzwolenie, powątpiewanie, nieposzanowanie i inne grzechy odwracamy się od słów prostych jak Ewangelia i przesłania tak życiodajnego jak Droga wiodąca do Boga przez Jezusa?
Pomóż nam rozwijać stronę Zzasadami.pl wesprzyj nas wchodząc na https://zrzutka.pl/yhdj73
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 13,44-52)
Apostołowie zwracają się do pogan
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
W następny szabat po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.
Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: „Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: «Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi»”.
Poganie słysząc to radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.
Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98,1.2-3ab.3cd-4)
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,63b.68b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem.
Ty masz słowa życia wiecznego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 14,7-14)
Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”.
Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wy starczy”.
Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: «Pokaż nam Ojca?» Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”.
Oto słowo Pańskie.
