Jezus przyszedł an świat jako nasz Zbawiciel. Nie przyszedł, aby zasiąść na tronie w uporządkowanym królestwie, gdzie każdy zna swoje miejsce, wewnątrz panuje ład i porządek, a zewnętrzne granice są granicami pokoju. Wyczekiwany od tysięcy lat Mesjasz przyszedł, aby wyprowadzić uciemiężony przez grzech lud z domu moralnej niewoli do wolności dzieci Bożych. Zadanie o wiele bardziej złożone, trudne i dotychczas niespotykane, bo Mojżesz prowadzony przez Boga prowadził Izraelitów z ziemskiej niewoli, objętej konkretnymi granicami panowania Faraona do kraju, który Bóg poprzysiągł dać im na własność.
Doświadczając niegodziwości pustyni doświadczali jednocześnie opieki Bożej i prowadzeni mocną ręką i wyciągniętym ramieniem doszli do kraju, który został im podarowany. Mogli tworzyć jeden naród, umacniając granice i rozciągając panowanie według tego, co zapowiedział ongiś Pan. Szybko jednak okazało się, że ziemskie granice nie odpowiadają tym, które rozciągają się w ludzkiej duszy. W narodzie wybranym jedni prowadzili życie miłe Bogu, inni odchodzili od Noego czyniąc sobie bożki na wyobrażenie tych, jakie czciły ludy pogańskie.
Etap przymierza na Synaju był więc jednym krokiem w kierunku powszechnego zbawienia, mającego rozciągnąć Boże wybraństwo na wszystkie ludy i narody.
Kiedy więc Jezus przyszedł na świat, swoją misją objął cały świat, wszystkich czasów i pokoleń. Jednak nie wszyscy przyjęli zbawienie, jakie dokonało się na Golgocie. Jezus wybierając Apostołów zaczął formować wspólnotę Kościoła, która zrodziła się na krzyżu z Jego przebitego boku, a rozpoczęła swoją publiczną działalność w dzień Zesłania Ducha Świętego.
Jeśli zatem niektórzy poddają dziś w wątpliwość konieczność nawracania i pozyskiwania nowych uczniów Dla Jezusa, to uczestniczą w tworzeniu jakiegoś „innego” Kościoła, niż ten, który założył Zbawiciel. Odrzucając konieczność nawrócenia i zmiany życia, dają wyraz naukom, które sukcesywnie odrzucane były na przestrzeni wieków przez Święty Kościół Boży. Owszem, Jezus umiłował nas i umarł za nas, gdyśmy byli grzesznikami, ale czy umarł i zmartwychwstał po to, aby Jego męka i śmierć oraz chwalebne zmartwychwstanie stało się dla nas jedynie starą legendą, która nie domaga się radykalnej zmiany naszego życia i zerwania z grzechem przy pomocy Bożej łaski?
Wszyscy jesteśmy powołani, aby być misjonarzami Mistrza z Nazaretu. Wszyscy jesteśmy wybrani, aby być Jego ludem, ale jak można w ogóle pomyśleć, że ta wszechobecna Boża miłość nie jest miłością wymagającą? Nigdy, cokolwiek byśmy robili o własnych siłach nie zasłużymy na zbawienie. Jest ono nam podarowane za darmo. Z łaski Boga. Ale czyż Bóg nie oczekuje odpowiedzi pełnej miłości i dorastania do tego, aby kiedyś zasiąść z Nim we wspólnocie zbawionych w niebie?
Uważasz, że nadal powinniśmy głosić Ewangelię odważnie dając świadectwo o miłości Boga? Pomóż nam w utrzymaniu strony: https://zrzutka.pl/yhdj73
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 19,1–6a)
Obietnice Boże dla ludu wybranego
Czytanie z Księgi Wyjścia.
W trzecim miesiącu po wyjściu z Egiptu Izraelici przybyli na pustynię Synaj i rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.
Mojżesz wstąpił wtedy do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: „Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz synom Izraela: Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie.
Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 100,1–2.3.4c–5)
Refren: My ludem Pana i Jego owcami.
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie, *
służcie Panu z weselem!
Stawajcie przed obliczem Pana *
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
Chwalcie i błogosławcie Jego imię. *
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 5,6–11)
Pojednani z Bogiem przez śmierć Chrystusa dostąpimy zbawienia przez Jego życie
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
Bracia:
Chrystus umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważył by się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami.
Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy po jednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 1,15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9,36–10,8)
Rozesłanie Apostołów
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”.
Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszelkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: „Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: »Bliskie już jest królestwo niebieskie«. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”.
Oto słowo Pańskie.
